Przed sklepem spotyka się zawsze ta sama paczka: Tim, Buff, Jeff, Sooze i Bee-Bee. W sklepie zaopatrują się w alkohol najczęściej i piwo, w dużych ilościach. Norman parę razy próbuje ich przegonić narażając się Timowi, dochodzi do tego, że grożą sobie pistoletami. Najwięcej pije Tim. Jest dumny, że walczył w Wietnamie przeciw zółtkom, ale to tego że musiał tam wykonywać upokarzajacą pracę, przyznaje się dopiero pod koniec. Tim intryguje, jest tajemniczy i męski, ale w głębi duszy jest słaby i zraniony. Nienawidzi obcokrajowców; uważa, że nie mają prawa przyjeżdżać do Stanów i zabierać miejsce prawdziwym Amerykanom. Bez przerwy jest pijany, ale nie widać tego po nim. Okazuje się impotentem, co powoduje, że zaczyna wzbudzać litość.
Buff również pije dużo, ale jest beztroski. Ciągle ma dobry humor i głupoty w głowie. Kiedyś zwinął kamerę i teraz uwielbia kręcić różne sytuacje.
Jeff to chłopak Sooze. Na początku wydaje się inteligentnym facetem, któremu na czymś w życiu zależy. Pisze wiersze. Usprawiedliwia Tima przed Normanem. Okazuje się jednak, że trochę ciężko myśli, bywa nudny.
Pierwsze wyjście na scenę Sooze, to pokaz odważnego show, które ma zamiar przedstawić komisji w Nowym Yorku. Zamierza się tam przenieść i rozpocząć życie artystyczne, do czego namawia Jeffa. On jest temu przeciwny, ale nie ma konkretnych argumentów. Jest związana z Pony, do którego płyty ma robić okładkę ; planują razem wyjechać.
Bee-Bee wyróżnia się tym, że nie pije.Chodzi własnymi drogami, ale jest lubiana. Potem, kiedy siedzi bez ruchu tępo wpatrując się w butelkę whisky, dowiadujemy się, że była alkoholiczką i obecnie chodzi na spotkania AA. Zapija się na śmierć.
Jeff jest podekscytowany, bo do miasteczka przyjechał Pony, gwiazdor rockowy, a do tego ich przyjaciel ze szkoły. Mieli się z Sooze wybrać na koncert Ponyego, ale bilety były za drogie. Jeff oznajmia, że Pony przyjedzie swoją piękną limuzyną tu, pod sklep. Rzeczywiście, Pony przyjeżdża, a z nim Erica, jego rzecznik prasowy. Łączą ich tylko stosunki zawodowe i przyjaźń, w co Buff nie może uwierzyć. Między Sooze i Ponym trworzy się więź, Jeff jest zazdrosny i postanawia to ignorować. Choć dał się zachęcić do pokazania Ponyemu, który szuka tekstów do piosenek, swoich wierszy, teraz ma wszystko gdzieś. Podczas, gdy reszta jedzie po kolację na wynos, Erica i Tim zostają przed sklepem. Iskrzy się. Razem schodzą ze sceny.
W następnym akcie wszyscy wracają i jedzą. Nie ma Tima, Erici oraz Bee-Bee. Po jakimś czasie Tim schodzi z dachu sklepu, gdzie często przebywa. Pony zauważa, że nie ma Erici. Tim twierdzi, że pojechała do baru hotelowego. Pony niepokoi się, postanawia jej szukać. Sooze i Buff jadą z nim. Tim i Jeff zostają sami. Tim opowiada Jeffowi, że pieprzyli się z Ericą w samochodzie, a potem Tima wzięło obrzydzenie i chciał odejść, ale ponieważ nie chciała go puścić w końcu zatłukł ją i nadal tam leży. Jeff nie ma odwagi zajrzeć do samochodu.
Ostatni akt zaczyna się od poranka i rozmowy Jeffa z Buffem, który twierdzi, że wczoraj pieprzył się z Ericą i zamierza wyjechać z kapelą do L.A. Może wykorzystają jego nagrania w swoim video-clipie. Jeff jednak jest pewny, że Erica jest martwa. Kiedy Erica przychodzi, by ponaglić Buffa, Jeff nie może w to uwierzyć. Całą noc martwił się o swojego przyjaciela, że go zamkną, itd... a kiedy się spotykają Tim jeszcze szydzi z łatwowierności przyjaciela. Nazywa go naiwnym tchórzem bez jaj. Właściwie
to Tim nie ma jaj. Erica wyśmiała go za to. Norman wychodzi ze sklepu i próbuje przegonić Tima i Jeffa. Tim wyciąga spluwę, Norman także. Tim wchodzi na dach i znajduje tam martwą Bee-Bee. Oznajmia Normanowi, którego siostra zadzwoniła po policję, że będzie miał poważne problemy, ponieważ nieletnia Bee-Bee zabiła się na dachu jego sklepu.
Dialogi pisane luźnym, młodzieżowym stylem. Sporo wulgaryzmów, ale raczej to nie razi.
Jak we wszystkich dramatach Bogosian opowiada historię pewnego świata, chociaż o konkretnych postaciach, są oni reprezentatywni dla całego pokolenia straconych marzycieli.