Biznesmen Dima jest rozdarty. Z jednej strony pragnie udać się w "piękny rejs" dookoła świata, z drugiej wolałby mieć swoją piękną i młodą żonę Irenę na oku. Na wyjazd Dimy z niecierpliwością czeka przyjaciółka domu, Alicja, kobieta nader swobodnych obyczajów. Marzy o wykorzystaniu mieszkania Dimy i Ireny na dom schadzek ze swoimi kawalerami.
Popadający w coraz większą paranoję Dima decyduje się na przetestowanie wierności małżonki. Współczesny Otello obserwuje Irenę z ukrycia; ta spotyka się z coraz to innymi panami o różnych profesjach. Oczywiście zazdrosnemu mężowi nie przyjdzie do głowy myśl, że owi goście mylą jego cnotliwą małżonkę z nimfomanką Alicją. To prowadzi do coraz bardziej szalonej sekwencji zdarzeń z zaskakującym finałem. Bo kiedy mąż na morzu, małżonki harcują...
Krym bierze na autorski warsztat jeden z grzechów głównych: zazdrość. Kiedy wydaje się, że mężowska nadgorliwość została ukarana, a cnotliwa "Desdemona" może w spokoju oczekiwać powrotu małżonka z rejsu, autor wyciąga z rękawa ostatnią specjalną dramaturgiczną kartę i serwuje czytelnikom puentę. Zwraca uwagę dynamiczna akcja, wielość żartów językowych (energiczny przekład Jana Cichockiego) i sytuacyjnych, kontrastowo zbudowane charaktery, szczególnie Dimy, Ireny i Alicji. Sprawczość Dimy skutkuje tym, że zarówno żona zaopatrzona w cud środek na chorobę morską, a nawet jej rzekomi kochankowie ostatecznie udają się w rejs. Czy ich wspólne regaty będą równie skutecznym lekiem na manię zazdrości Dimy, to dopiero się okaże.
Przewijająca się w utworze tematyka marynistyczna daje spore możliwości dla scenografa (uwaga: w utworze pojawiają się nawet piraci...) oraz autora muzyki. Komedia została wystawiona jako musical w kijowskim Nikołajewskim Teatrze Muzyczno-Dramatycznym, ale oprócz tego znajduje się w repertuarach wielu ukraińskich i rosyjskich teatrów dramatycznych. Zawrotne tempo i zwroty akcji oraz iskrzący humor sytuacyjny to recepta na sukces sztuki, potwierdzony na wielu scenach.