Antologia jest pierwszym w Polsce, zbiorowym wydaniem utworów dramatycznych Franka McGuinnessa i zawiera sztuki:

Wspomnijcie synów Ulsteru w przekładzie Michała Lachmana

Niewinność w przekładzie Michała Lachmana

Mary i Lizzie w przekładzie Jacka Kaduczaka

Ktoś, kto będzie czuwał nade mną w przekładzie Klaudyny Rozhin

Jedzie Cygan drogą w przekładzie Klaudyny Rozhin

oraz wstęp Michała Lachmana Spojrzenie z oddali.
 

Książka wydana dzięki pomocy finansowej Ireland Literature Exchange, Dublin, Irlandia.

Promocja planowana podczas festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie.
 

"(...) Twórczość McGuinnessa w szerszym wymiarze otwiera dla tradycji europejskiej przestrzeń, w której nieuświadomione lęki zyskują realną moc. Zawężenie perspektywy, poruszanie się na styku kultur, skupienie się na mikrozdarzeniach owocuje wyostrzeniem spojrzenia, w którego centrum znajdują się wciąż ważkie dylematy moralne, polityczne i artystyczne współczesnej Europy. (...)

(...) Wątkiem istotnym zarówno dla twórczości McGuinnessa, jak i jego biografii, jest mierzenie się z doświadczeniem lokalności. Trudno chyba znaleźć we współczesnym dramacie irlandzkim drugiego pisarza, który równie często podejmuje temat kształtowania charakteru człowieka na styku kultur, odmiennych narracji historycznych, sprzecznych światopoglądów i filozofii życiowych. (...)"

ze wstępu Michała Lachmana Spojrzenie z oddali

Z recenzji spektakli zagranicznych:

"Monolog Starego Pypera, otwierający sztukę, ma coś z beckettowskiej bezkompromisowości. Natomiast rozmowy żołnierzy na przepustce ukazują złożone motywy, które popychają ich do działania: popęd seksualny, religię, patriotyzm, a nawet poczucie winy za tragedię Titanica."

"Przyglądanie się trzem mężczyznom przykutym do kaloryferów niewielu widzom może wydać się ciekawe. Jednak w sztuce Franka McGuinnessa obraz ten jest pochwałą niezłomności, którą człowiek potrafi zachować nawet w najcięższych warunkach. Pisarstwo McGuinnessa jest pełne werwy, wrażliwe i przenikliwe, pełne gniewu i miłości."

"Ukazując tragiczny egoizm samobójczej śmierci, McGuinness polemizuje ze stereotypem Irlandii jako sentymentalnej sielanki. Sugeruje, iż bezwzględność i okrucieństwo również pasują do irlandzkiej mentalności, a ponadto stanowią sposób na uporanie się z osobistym cierpieniem."