Trzech konających w jednym szpitalnym łóżku, cóż, to Kalkuta, miliony biednych Hindusów. Obchód lekarski mija ich pędem, traktuje lekkim skinięciem głowy, bez słowa. Dwie pielęgniarki. Starsza, obyta ze śmiercią, ma dla nich jedną radę: nie trzymajcie się kurczowo życia, bo co to za życie. Nie zakłócajcie naszego spokoju jękami i żalami. Cierpcie i umierajcie cicho. Młoda pielęgniarka pełna empatii i życzliwości robi co może, by ich pocieszyć.

Jeden z najbrutalniejszych utworów Hanocha Levina, w którym odcinane są kończyny i krew się leje niczym w Tytusie Andronikusie Szekspira czy Oczyszczonych Sary Kane. Akcja dzieje się na cesarskim dworze. Żona walecznego wodza, nienasycona Zaza, podczas nieobecności męża nie traci czasu i nie żałuje sobie miłosnych uciech z żołnierzami. Świadkami i powiernikami jej niecnych występków są jej synowie, tytułowi lokaje Poti i Szuliker. Jednak Zaza prawdziwie kocha swojego adoptowanego syna, Czawciakadze, niczym Fedra Hipolita.

Gatunek: tragikomedia