Levínský, René
Pseudonim artystyczny enigmatycznego dramatopisarza, dramaturga, reżysera, autora książek dla dzieci, twórcę o wielu nazwiskach i datach urodzenia, a także fizyka i teoretyka gier, absolwenta politechniki praskiej, wykładowcy m.in. Uniwersytetu Albera Ludwiga we Freiburgu, Instytutu Maxa Plancka w Jenie czy członka prestiżowego Game Theory Society.
W latach 80. XX w. założył wraz z przyjaciółmi w Hradcu Kralowe amatorski teatr Nejhodnější medvídci (Najmilsze Niedźwiadki), a w 2016 Divadlo Vojty Oláha (Teatr Vojty Oláha).
Jest autorem licznych (nagradzanych) sztuk teatralnych, które publikował pod wieloma pseudonimami, m.in. Ještě žiju s věšákem, čepicí a plácačkou (2000, jako Samuel Königgrätz; polski przekład Krystyny Krauze A ja wciąż żyję z wieszakiem, czapką i trzepaczką, 2006), Harila (2006, jako Helmut Kuhl) – obie zostały sfilmowane przez Pavla Göbla; Perníková chaloupka, 1993 – pod pseudonimem Šimon Olivětín; Elena Štěpánová, 1993 – pod pseudonimem Simon Uli Vetin; Přehrada, 1994 – pod pseudonimem René Lewinski; Artikulátor, 1995 – pod pseudonimem Arnalt Lionlőwe; Václav, řečený Bajaja, 1999 – pod pseudonimem Šimon Olivětín, Kocourkov sobě, 2003 – pod pseudonimem Šimon Olivětín.
W 2007 sztuka Harila otrzymała nagrodę „Divadelních novin” w kategorii teatru alternatywnego, a w 2008 białoruskie tłumaczenie tej sztuki uzyskało wyróżnienie w międzynarodowym konkursie „Wolny Teatr”.