język polskijęzyk angielski

Dresser, Richard

Dresser, Richard

Amerykański dramatopisarz i scenarzysta. Opublikował siedemnaście sztuk, które zostały zrealizowane w Nowym Jorku oraz w innych amerykańskich teatrach, a także w Europie. Jego trylogia poświęcona szczęściu zawiera następujące sztuki: Augusta (opowieść o klasie robotniczej), The Pursuit of Happiness (o klasie średniej) oraz A View of the Harbor (o klasie wyższej). Do innych jego sztuk zaliczają się: Rounding Third (zrealizowana najpierw w Chicago, potem produkcja przeniosła się na off-Broadway, może poszczycić się setką wystawień), Below the Belt (Poniżej pasa, tłum. Rubi Birden) oraz Gun-Shy (obie sztuki powstały w ramach Humana Festival w Actors Theatre w Louisville, następnie ich realizacje przeniosły się na off-Broadway). Napisał też Something in the Air, The Downside, Alone at the Beach, Wonderful World, Better Days oraz wiele jednoaktówek (m.in. Love, Dad oraz Halftime).  

Dresser był członkiem organizacji New Dramatists, dwukrotnie uczestniczył w O’Neill’s National Playwrights Conference. Obecnie wykłada na Uniwersytecie Rutgersa, jest członkiem zarządu Writers Guild Initiative, która prowadzi warsztaty dramatopisarskie z różnymi grupami społecznymi, m.in. z weteranami wojennymi oraz ich opiekunami.

Inne projekty autora: libretto do musicalu Johnny Baseball (teksty piosenek autorstwa Williego Reale’a, muzyka autorstwa Roberta Reale’a), poświęconego drużynie Red Sox (premiera w A.R.T. Cambridge, następnie w ramach Williamstone Theatre Festival w lipcu 2013 r.; produkcja pobiła rekord kasowy wyżej wymienionego teatru). Jego sztuka The Last Days of Mickey & Jean, poświęcona notorycznym bostońskim przestępcom, doczekała się wielu lokalnych realizacji. Trouble Cometh, dramat opowiadający o dwóch dyrektorach uwikłanych w egzystencjalną walkę związaną z niemożliwym deadline’em, miał premierę w San Francisco Playhouse w 2015 r. Z kolei musical The Holler, przy którym ponownie pracował razem z braćmi Reale, był przedmiotem warsztatów w trakcie Williamstown Theatre Festival.

 

Poniżej pasa

Tytuł oryginalny
Below the Belt
Tłumacz
Birden, Rubi
Gatunek sztuki
Dramat
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn
Prapremiera polska
koprodukcja Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie i Teatru Ateleir w Sopocie, reż. André Hübner-Ochodlo, premiera 13.07.2018

Do tajemniczej fabryki na pustyni przyjeżdża nowy kontroler jakości – Dobek. Jest młody, naiwny i pozytywnie nastawiony, ale jedyny kolega z działu i jednocześnie współlokator – Hanran – wita go z otwartą wrogością. Fabryka jest ogrodzona drutem kolczastym, otoczona przez straże, a za płotem czają się groźne zwierzęta…

Dobek natychmiast wpada w spiralę intryg i rywalizacji o uwagę szefa, który uwielbia napuszczać na siebie pracowników. Panowie zawiązują chwilowe koalicje, dogryzają sobie, łapią się za słówka, a przede wszystkim bezpardonowo walczą o „miejsce w stadzie”. Każde potknięcie może bowiem oznaczać spadek w hierarchii, a to z kolei grozi wykluczeniem i samotnością.

Poniżej pasa to tekst z klimatem. Ocieka absurdalnym, czarnym humorem, a scenografia przywodzi na myśl dystopijne obrazy; znajdziemy tu echa Ionesco, Orwella i Kafki.

 

  • „W ostatnich latach na polskich scenach wystawia się sporo rzeczy wielce nobliwych i słusznych. Jakoś tylko w krajowych teatrach mało samego teatru. A już jak na lekarstwo sięga się do arcydzieł teatru absurdu w wydaniu Witkacego i Mrożka, Becketta czy Ionesco. Jakby Teatr Absurdu nie pasował do świata, który w podskokach mknie w otchłań absurdu. Tymczasem André Ochodlo sięgnął po sztukę, której autor konfrontuje ludzkie absurdalne poczynania na ostrzu noża. Ochodlo nie zawahał się posunąć dalej. Sięgnął po brzytwę”

– Henryk Tronowicz, „Polska Dziennik Bałtycki”

  • „Tekst Dressera pod płaszczykiem zasad korporacyjnych ukazuje oczywiście przede wszystkim zniewolenie, czy też - jak pada w tekście - więzienie, tyle że nie ciała, a duszy. Porusza kwestię współczesnego niewolnictwa, jakim jest wyzysk i całkowita dyspozycyjność, narzucona pracownikowi w zawodowej społeczności”

– Łukasz Rudziński, portal Trójmiasto.pl

  • „Tekst Dressera jest niezwykle otwarty na interpretacje i odnajdywanie własnej wersji właściwie wszystkiego. Fabryka ogrodzona jest zasiekami, skromne, niczym obozowe wnętrza, labirynt bramek, mężczyźni ubrani raczej jako strażnicy niż audytorzy, czy też nasze wyobrażenie audytorów. Ta fabryka na końcu świata jest niczym zesłanie. Albo ucieczka. Poniżej pasa […] to jeden z dwóch dramatów Dressera, który doczekał się już adaptacji filmowej […] Dehumanizacja i samotność jako efekty monotonnej, bezrefleksyjnej pracy, to tylko jeden z tropów, pozornie oczywisty. Ale to raczej podłoże, baza do nadpisania ciekawszych i bardziej złożonych znaczeń”

– Piotr Wyszomirski, „Gazeta Świętojańska”