Punktem wyjścia dla autorki Kerstin Specht jest cytat z Georgesa Louisa de Bufona: „Bez zwierząt natura człowieka byłaby jeszcze mniej zrozumiała” – zawarty w pracy Giorgia Agambena pt. „Der Mensch und das Tier” (Człowiek a zwierzę) opublikowanej we Frankfurcie w roku 2003. Autorka dramatu dąży do ukazania skomplikowanych stosunków międzyludzkich we współczesnym świecie, posługując się między innymi  symboliką zwierząt zamkniętych w klatkach ogrodu zoologicznego – może tak. W ludzkich czynnościach Specht dopatruje się podobieństwa do zachowań wilków, pingwinów, niedźwiedzi, panter, tygrysów czy też nosorożców. Podczas gdy zwierzęta swój spokojny żywot pędzą w zamknięciu, ludzie miotają się w quasi-wolnym świecie i (pod)świadomie szukają spokoju, przebywając wśród zwierząt pozbawionych potrzeby życia. Znudzeni miejską zabawą, clubbingiem w najlepszych lokalach, bohaterowie poszukują nowej rozrywki w zoo, gdzie odbędzie się najważniejszy i najlepszy melanż – impreza, która wymyka się spod kontroli.

• Sztuka została opublikowana w II-tomowej Antologii sztuk współczesnych autorów niemieckich wydanej przez ADiT.