Dramat Kohouta w początkowych sekwencjach przypomina widzom najważniejsze momenty czeskiej historii XX wieku. Autor główny nacisk kładzie na lata 90-te. Akcja sztuki toczy się w podziemnych pomieszczeniach publicznej toalety, gdzie spotykają się wszystkie "podziemne" osobistości, które za sprawą przemian społecznych, jakie miały miejsce po "aksamitnej rewolucji", reprezentują nowe rozwarstwienie społeczne. Narrator, były student prawa - Jarda, awansuje i zostaje właścicielem toalety. Nierób Ruda organizuje mafię żebraków, którzy "pracują" w najruchliwszych miejscach Pragi. Babcia klozetowa dzięki restytucji odzyskuje majątek i tytuł szlachecki... Jednak owe zmiany i majątek, dzięki któremu bohaterowie mają nadzieję na godniejsze życie, nieoczekiwanie przyciąga same kłopoty - pojawiają się postkomunistyczne struktury, potomkowie żądni pieniędzy, a także prawdziwa zagraniczna mafia. Rozpad owej "toaletowej" komuny i koniec ich inicjatyw najlepiej określa tytuł ostatniego obrazu dramatu: "Za komuny było lepiej".
dla ADiT: K. Krauze