Szkoła Fobii to komedia w sześciu odcinkach, w której bohaterowie tytułowej grupy terapeutycznej przeżywają rozmaite, nieraz absurdalne perypetie, jednocześnie stawiając sobie pytanie, czym w ogóle jest normalność. Tekst częściowo powstał w oparciu o improwizacje aktorów, którzy pomagali dramaturgom jeszcze bardziej uplastycznić wykreowane postaci, czego efektem jest pulsująca energią, dynamiczna sztuka o nieco pogubionych życiowo ludziach.
"Co dzieje się, kiedy swe siły łączą twórcy tacy jak Claus Flygare, Kari Vidø i Lars Kjeldgaard? Powstaje sztuka, która nie tylko żyje na deskach teatrów, ale też wchodzi do szkół jako chętnie wybierany materiał na przedmiocie „drama”. To nie lada serial, krążący wokół tematu normalności i tragikomicznych, a nawet wprost absurdalnych prób powrotów do niej. Czym jest tytułowa Szkoła Fobii? To powołany do życia przez dwójkę psychologów (Sus i Nielsa) projekt, w ramach którego ludzie cierpiący na różne zaburzenia na tle nerwowym (fobie) mogą pozbyć się nieustannie towarzyszącego im lęku i stać się znów użyteczni na rynku pracy. W szkole pojawia się sześcioro słuchaczy: Mette, Esben, Irena, Barbara, Jens i Tom. Każdy z nich przychodzi z własnym bagażem zaburzeń. Mette boi się tłumów, Irena cierpi na fobię społeczną, Tom żyje z nawracającą depresją, Barbara panicznie boi się zostać sama, a Jens, cóż, Jens jest hipochondrykiem o podwyższonej skali doznań. Wszyscy liczą na pomoc w trakcie kursu, ale szybko okazuje się, że ich terapeuci również nie są wolni od swoich problemów, w relacjach zarówno osobistych, jak i zawodowych (np. kiedy jedno z nich doprowadza do bankructwa szkoły). Wśród uczestników i prowadzących pojawiają się różne, czasami gwałtowne incydenty, które podają w wątpliwość sensowność istnienia szkoły. Wewnętrzne problemy pary terapeutów oraz ich uczniów silnie oddziałują na sytuację w szkole. To dramatyczna i jednocześnie bardzo ludzka opowieść o odchyleniach od tego, co uznane za normalne".
− Justyna Zar Schabowska, posłowie antologii Duńskie sztuki współczesne