język polskijęzyk angielski

Pozory nie mylą

Tytuł oryginalny
Auf den zweiten Blick
Tłumacz
Bikont, Karolina
Gatunek sztuki
Kryminał
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn

GŁOS              Szarlotta Mejnard. (...) Kobieta, wzrost 172 cm, waga około 59 kg. (...) Lat 18.

SZARLOTTA Gdzie ja w ogóle jestem? W szpitalu?

GŁOS              Oczy piwne, włosy ciemne.

SZARLOTTA Ej, zadałam pytanie!

GŁOS              Zgon nastąpił trzy doby temu.

SZARLOTTA To ja?  Aha, czyli nie przeżyłam tego...

Młoda dziewczyna zostaje zgwałcona i bestialsko zamordowana. Podejrzenie pada na Roberta. To on znalazł ciało. Ale upłynęło sporo czasu, zanim zawiadomił policję. Dlaczego zwlekał? Jednakże brak jakichkolwiek dowodów łączących Roberta z tą zbrodnią. On sam, po traumatycznym przeżyciu, jakim było znalezienie zwłok, staje się innym człowiekiem.  Szarlotta, zamordowana dziewczyna, ukazuje mu się we śnie i na jawie. Czy jest tylko wytworem jego wyobraźni? Efektem rozchwianej psychiki i zszarganych nerwów? Czy może łącznikiem między światem żywych i zmarłych? Realistycznie napisane sceny nie przynoszą jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Robert zarzuca terapię i od tej pory jego życie i związek z Anną ulegają coraz głębszej destabilizacji. Anna ostrzega go, że nie zamierza żyć z człowiekiem, jakim się stał. Przyjaciel Roberta, Paul, podejmuje bezskuteczne próby pomocy. Robert odrzuca jednak propozycję świetnej pracy. Nosi w sobie tajemnicę, która wyniszcza go dzień po dniu - wie, kto jest mordercą. Tymczasem Szarlotta - realna czy wyimaginowana - opanowuje jego psychikę bez reszty. Żąda zemsty. Robert czuje konieczność spełnienia tego żądania. Ale co Szarlotta rozumie przez zemstę? Sprawy wymykają się spod kontroli w zaskakującym finale.

Pozory i rzeczywistość, prawda i fałsz przenikają się w tej sztuce tworząc świat intrygujący i niejednoznaczny. Dlaczego normalny z pozoru człowiek nagle staje się mordercą? Czy mamy prawo do zemsty? Czy na podłość odpowiadać podłością czy przebaczeniem? Te i wiele innych pytań rodzi się po lekturze. A z teatralnego punktu widzenia sztuka jest łakomym kąskiem. Naznaczony tajemnicą klimat, postaci o złożonej psychice, emocjonalna amplituda stanowią jej niewątpliwe walory.

Wciągająca zagadka kryminalna Stephana C. Lacka, współautora świetnego Wywiadu, w której pozostaje kilka niewiadomych wykraczających poza ludzki rozsądek. Sztukę można grać w minimalistycznej dekoracji proponowanej przez autora, lecz doskonale sprawdzi się też w realistycznej scenografii, a nawet w plenerze.

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Pozory nie mylą