Postaci:
David – niszczony przez poczucie winy w związku ze śmiercią żony; sfrustrowany i przerażony rosnącymi długami
Jess – dobra, miła osoba zakochana w Davidzie, która wpada w sidła konsumpcjonizmu
Matka – zdruzgotana śmiercią córki
Ojciec – w żądzy zemsty za wyszukaną manifestację na cmentarzu, gdzie pochowana jest jego córka, profanuje grób
Val – stara znajoma Davida, którą błaga o pracę
Paul – kolega z pracy Val
Duncan – podejrzany "żigolak", sugerujący, że najskuteczniej wyjść z długów pracując w przemyśle pornograficznym
Debbie – potencjalna klientka Duncana, która terroryzowała swoich współpracowników
Opowieść o tym, jak łatwo zniszczyć miłość przez materializm. Rozpoczyna się wyznaniem mężczyzny, który cofając się w przeszłość opisuje zabójstwo swojej żony, a kończy monologiem pełnej szczęścia, dopiero co zaręczonej kobiety.
David z dużymi oporami zdradza niedawno poznanej kobiecie, że dopomógł w samobójstwie swojej żony. Akcja cofa się kilka miesięcy. Rodzice Jess stoją nad jej grobem i opisują swój gniew, który wyzwolił w nich pewien Grek wykupując wielki grobowiec dla swojej zmarłej żony na tym samym cmentarzu, na którym leży ich córka. Ojciec Jess przyznaje się do brutalnej profanacji nagrobka. Tuż przed śmiercią Jess zła sytuacja finansowa zmusiła Davida, by podjął pracę poniżej jego kwalifikacji. Pierwsze prowadzące do późniejszej zbrodni napięcia zrodziły się, kiedy David przyszedł po Jess do szpitala – kobieta chwilę wcześniej, podczas zakupów, była świadkiem tragicznego w skutkach wypadku. David zamiast dodawać otuchy Jess wpadł w gniew odkrywszy, że żona znowu wydawała ich wspólne, ciężko zarobione pieniądze. Sztuka kończy się długim monologiem Jess, która pęka z radości po tym, jak David jej się oświadczył. Ma on wymiar filozoficzny: wszelkie materialne sprawy wydają się Jess puste i bezsensowne wobec wszechogarniającej miłości, jaka ją spotkała. Jess ma nadzieję, że jej życie wreszcie będzie poukładane i idealne jak w telewizji.
Dennis Kelly metodą retrospekcji pozwala czytelnikom poznać przyczyny szokującej zbrodni. Miłość i pieniądze to niezwykle aktualny i świetnie napisany tekst, który pokazuje skrajne ludzkie zachowania w dobie szalejącego kryzysu, brutalnie wkraczającego w sferę prywatną. Kiedyś sprawdzianem dla moralności były obozy koncentracyjne, dzisiaj jest nim brak pieniędzy - „jajo węża" społeczeństw dobrobytu.
Prapremiera sztuki odbyła się w Royal Exchange w Machesterze, a następnie w 2006 r. została przeniesiona do Young Vic i wyreżyserowana przez Matthew Dunstera, otwierając tym samym New Studio w Young Vic.
Sztuka otrzymała dobre recenzje (cztery gwiazdki „The Independent") i uznana została za druzgoczącą analizę materializmu i konsumpcjonizmu. Charles Spencer z „Daily Telegraph" napisał:
"Jedna z najlepszych sztuk tego roku... Ludzie wychodzą z teatru pełni ożywczej pewności, że zetknęli się ze znakomitym rzemiosłem teatralnym, a zarazem głębokim zrozumieniem świata, w jakim przyszło nam żyć."
Chris Jones z „Chicago Tribune", komentując produkcję ze Steep Theatre (2012):
"Fascynująca sztuka Kelly'ego, która miała swoją premierę w Machnesterze w 2006 r. i świetnie pasuje do współczesnej i mrocznej estetyki Steep, to najlepsza rzecz o długach, jaką udało mi się zobaczyć."