Najpierw wydaje się, że tytułowym bohaterem sztuki Mariusa von Mayenburga jest uczeń Benjamin. Na końcu jednak męczennicą staje się nauczycielka, pani Roth. Tekst Mayenburga jest zarazem jednowymiarowy i bardzo pojemny – na pozór zwyczajne dialogi pozostawiają intencje postaci na tyle otwarte, że odczytanie dramatu leży niemal całkowicie w gestii interpretatora. Z drugiej strony klarowność tychże dialogów oraz samej konstrukcji stwarza okazję do rzeczowej wymiany poglądów: czy religia wpływa na nasze wybory? co to jest religijny fundamentalizm? czy można porównywać dzisiejszych zamachowców i niegdysiejszych męczenników? czy uczucia i motywacje czynów religijnych różnią się od pozostałych uczuć i motywacji naszych działań? czy dzisiejsza religijność jest szczera? Tych pytań może być więcej. Na pierwszy plan wysuwa się problem rozgraniczenia sfer religijnej (zamkniętej w kościele?) i praktyczno-racjonalnej.
Dlaczego teatr nie miałby być miejscem publicznej dyskusji na temat wiary w dzisiejszym świecie oraz konsekwencji nauczania religii w szkołach?
Dużą część utworu stanowią cytaty z Biblii. Zestawienie współczesnych dialogów z tłumaczeniami wg Biblii Tysiąclecia doskonale uzmysławia patos obsesji religijnej na tle potoczności świata konsumpcji.