Od tej sztuki w 1972 roku zaczęła się teatralna droga Hanocha Levina jako reżysera. Opowiada ona historię dwojga przyjaciół, którzy rywalizują o względy tej samej kobiety. Jakobi od lat przyjaźni się z Leidentalem. Żeby wreszcie zacząć żyć, musi jednak zrezygnować z tej długotrwałej przyjaźni. Opuszczony Leidental nie może znaleźć sobie miejsca i podąża za Jakobim jak cień. Rut, będąca obiektem ich żądz, umiejętnie wykorzystuje tę sytuację zwodząc obu mężczyzn.

Autor w sobie właściwy sposób pokazał mechanizm zależności człowieka od człowieka, gdy przewagę nad innymi zdobywa się sprytem i manipulacją.