Gatunek: dramat na motywach Ifigenii w Aulidzie Eurypidesa w przekładzie Jerzego Łanowskiego
Czas i miejsce: starożytna Grecja
W tragedii Eurypidesa Agamemnon, pragnąc zwycięstwa pod Troją, decyduje się złożyć córkę Ifigenię w ofierze. Matka Klitajmestra zna ten plan, lecz nie zdradza go córce. Do Aulidy Agamemnon zwabia Ifigenię obietnicą wydania jej za mąż. Wkrótce jego plan zostaje ujawniony, a Ifigenia decyduje się na poświęcenie, wiedząc o doniosłości celu, któremu służyć ma jej ofiara. Szczepan Orłowski zmienił akcenty, odchodząc od opisu heroizmu i ofiarności Ifigenii, pokazał jej zwątpienie. Ifigenii śni się jej śmierć – jest to symboliczna śmierć jej samej jako córki Klitajmestry i Agamemnona, jej dotychczasowej tożsamości, a zarazem zapowiedź realnej śmierci, którą przygotowuje dla niej Agamemnon. Ifigenia ma też wątpliwości, czy małżeństwo rzeczywiście jest tym, czego pragnie, uczy się od matki, co znaczy być żoną – w tekście pokazany jest proces urabiania, kształtowania do tej roli społecznej. Klitajmestra rewiduje swoje przekonanie co do sensu małżeństwa po odkryciu spisku Agamemnona. Pokazana jest też czułość matki wobec córki i bunt tej pierwszej przeciwko wszechwładnemu Agamemnonowi. Czy jednak nie jest to jedynie iluzją, kłamstwem? Determinizm postaci wynika tutaj z konieczności sprostania rolom społecznym.
Poza Eurypidesem w tekście pobrzmiewają echa słów wielu pisarzy, myślicieli i naukowców, choćby Tourniera, Kafki, Owidiusza, Wittgensteina, Fromma, Lacana, Kristevy, Zizka, Freuda, Heideggera, Kubina, Kępińskiego, Thorwalda czy badaczy zajmujących się zagadnieniem śmierci mózgu od strony medycznej i bioetycznej.
Prapremiera sztuki w Teatrze w Nowym w Łodzi 14 stycznia 2012, reż. Tomasz Bazan.
Z recenzji:
„Sztuka Eurypidesa, w której Agamemnon zamierza złożyć córkę w ofierze za pomyślność wyprawy i zwabia ją obietnicą ślubu z Achillesem, stała się dla duetu Bazan-Orłowski okazją do skupienia się na kwestiach związku prawdy z fałszem, moralności i egoizmu, dążenia do prawdy na własny temat."
Ifigenia w Teatrze Nowym, Łukasz Kaczyński, Polska Dziennik Łódzki online
"Infekcja jest widowiskowym, wypracowanym estetycznie, oprawionym podniosłą muzyką (przygotowaną przez Marcina Janusa) zdarzeniem artystycznym. To performance i happeningowa rozgrywka z ciałem oraz człowieczymi słabościami, uwznioślona szyldem, ale bez koturnów Eurypidesa."
Kamera celuje w mit, Renata Sas, Express Ilustrowany nr 12
„Bazan zawarł w swojej najnowszej produkcji niezwykłą kompilację środków estetycznych i znakomity tekst młodego dramaturga (Szczepan Orłowski), czego całościowym dopełnieniem jest kreacja młodego aktora Piotr Trojana."
I Ifigenia - żywe laboratorium ciała i umysłu człowieka, Marek Arbalewski, www.teatrdlawas.pl