Zmysły widza są blisko bohaterów prowadzących przerywaną rozmowę przez sekstelefon. To Maria i Gottlieb, ale imiona nie mają znaczenia, bo to może być każdy z nas, którego los poprowadzi podobnymi meandrami i spotka ze sobą. Rozmowa musi trzymać się zasad: ona jest zdeterminowana, żeby spełnić życzenia klienta i doprowadzić go do satysfakcji, za którą on słono płaci. Jednak cena uwarunkowana jest czasem, a więc tym wyższa, im dłużej trwa. On: to może być każdy, ale nie tym razem, bo jak się okazuje powoli i z chirurgiczną precyzją, to mężczyzna, który prowadzi grę o najwyższą stawkę: o miłość. Co w takim wypadku zmusza do naruszenia przyjętych reguł jej zawodu. Początkowo Marii udaje się narzucić swoje zasady, nie angażuje się, jest profesjonalna. Jednak Gottlieb wciąga ją w swoją historię z wygraną na loterii fortuną, z wielką miłością, której dzięki temu zbiegowi okoliczności tu oto doświadcza. Kierując jej wyobraźnią i manipulując emocjami, zdobywa nad nią przewagę. Po kilku przerwanych rozmowach to ona będzie czekać, aż on zadzwoni, a nie odwrotnie. Aż w końcu będą musieli zaryzykować ujawnienie się i spotkanie w realu.
Tekst trzyma w napięciu, mimo że to tylko dwie osoby rozdzielone umowną przestrzenią swoich mieszkań. Niemożliwe staje się możliwym dzięki potrzebie bliskości silniejszej niż strach. Mimo minimalistycznej formy sztuka daje możliwości zabawy psychologicznej i stworzenia wyrazistych postaci.