język polskijęzyk angielski

Czy mając pięćdziesiąt lat wciąż jeszcze trzeba?

Tłumacz
Chwastowski, Sławomir Michał
Gatunek sztuki
Dramat
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn
Szczegóły
satyra obyczajowa
Miejsce akcji
dwa miejsca akcji

Tematem sztuki są problemy i rozterki 50-letniego intelektualisty goniącego za doświadczeniami zmysłowymi.
Miejscem akcji są dwa mieszkania. Akt I rozgrywa się w mieszkaniu Jasona, natomiast akt II w mieszkaniu Nity. Jason i Nita byli kiedyś małżeństwem, teraz każdy z nich ma własne życie. Jason rezygnuje z pracy zawodowej na Uniwersytecie i postanawia oddać się swojej wielkiej pasji podróżowania. Na razie jednak większość czasu spędza w łóżku ze swoją dziewczyną, Monicą. Nie jest do końca przekonany, czy podjął właściwą decyzję, rezygnując z pracy, ponieważ stracił stały dochód i nie stać go teraz na kosztowne hobby. Dlatego na swoje 50-te urodziny zaprasza przyjaciół z Uniwersytetu, u który szuka u nich potwierdzenia własnej decyzji. Przyjęcie okazuje się wielkim niewypałem z powodu urodzinowego tortu-niespodzianki, prezentu eks-żony, po którym wszyscy popadli w stan narkotyczny.
Nita jest 49 letnią kobietą, która również większość czasu spędza w łóżku ze swoim kochankiem. Ich szczęście zostaje przerwane, ponieważ wraca Chris (córka Jasona i Nity), po rocznym pobycie w Izraelu. Matka z córką nie mogą się porozumieć, Chris nie ma żadnych planów na przyszłość, jej bierna postawa jest powodem konfliktu rodziców.
W mieszkaniu Nity pojawia się Mat oraz młody mężczyzna, z zawodu magik, który okazuje się nieślubnym synem Jasona. Chris jest nim zafascynowana. Odnajduje w nim bratnią duszę. W mieszkaniu zjawiają się również Jason i Monica, zaproszeni na kolację.
Jason dowiaduje się, że ma syna, mimo zaskoczenia, przyjmuje ten fakt z radością. Chris natomiast odkrywa w sobie powołanie i postanawia zostać asystentką swego przyrodniego brata. Niestety, nie chcą się zgodzić na to rodzice, uważają, że stać ją na coś lepszego. W rezultacie wszyscy rozchodzą się skłóceni.
Dramat o codziennych frustracjach, które po pięćdziesiątce nabierają wielkiego znaczenia i powodują, że tzw. poważni ludzie stają się infantylni jak dzieci, którego wielką zaletą jest wartki dialog, pełen humoru, bon motów i filozoficznych uwag na temat szczęścia.

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Czy mając pięćdziesiąt lat wciąż jeszcze trzeba?