Darko chleje. Chleje tak, że mózg staje. Tak, że mu wypadają zęby i zapomina, jak się nazywa. Chleje, żeby zapomnieć o beznadziejnym życiu na zapomnianym przez Boga i ludzi blokowisku.
Pewnego dnia jednak pojawia się ona - dziewiętnastoletnia osiedlowa prostytutka. Dzięki niej Darko odczuwa coś niezwykłego - nadzieję. Jego świat się zmienia. Współcześni "kochankowie z ulicy Kamiennej" mają dość odwagi, by zacząć marzyć o niemożliwym: o ucieczce z tego beznadziejnego miejsca i o ucieczce z ich beznadziejnego dotychczasowego życia. Wkrótce okaże się jednak, że ucieczka jest niemożliwa. Ich życie nie może się zmienić.

Autor ostro i niezwykle trafnie opisuje "środowisko naturalne wszelkich perwersji z doskonałymi warunkami klimatycznymi", unika jednak tanich uogólnień i efekciarskiego epatowania ludzkim nieszczęściem. Kreśli natomiast wyraziste portrety ludzi złapanych w pułapkę beznadziei i stara się odpowiedzieć na pytanie, kto właściwie jest temu winny. Kto lub co sprawia, że ludzie trafiają w takie miejsca i co się potem z tymi ludźmi dzieje.
Siłę opowieści wzmacnia jeszcze jej nowatorska forma, łącząca prozę i dramat, oraz niezwykły, anarchizujący, lecz bardzo celny język.

Bohaterowie:
Cztery postaci pierwszoplanowe to Darko, nastolatek alkoholik, Ciemka, osiedlowa prostytutka, Elle, najlepszy przyjaciel Darko i Ulrike, czternastoletnia siostra Elle, regularnie gwałcona przez własnego ojca. Oprócz nich pojawia się szereg postaci epizodycznych, mieszkańców osiedla.

dla ADiT - tłumacz