Ur. 1972, w Zagrzebiu dramatopisarz, dramaturg (związany przede wszystkim z Zagrzebskim Teatrem Młodych), scenarzysta, poeta, prozaik. Absolwent Akademii Sztuki Dramatycznej w Zagrzebiu, gdzie pracuje od 2007 roku jako wykładowca. Jego utwory zostały włączone do wielu ważnych chorwackich i zagranicznych antologii prozy, poezji i dramatu. Teksty dramatyczne Zajeca ukazały się w przekładzie na język angielski, niemiecki, węgierski, rosyjski, francuski, słoweński, hiszpański i polski; Mleko i Mała Moskwa w czasopiśmie „Dialog”, John Smith, księżna Walii w antologii Kroatywni, 2012; Trzeba wyprowadzić psa w zbiorze (Nie tylko) fragmenty. Wybór nowych dramatów chorwackich, 2019.
Jest autorem kilkunastu tekstów dramatycznych: John Smith, princeza od Walesa (pol. John Smith, księżna Walii, 1998), Atentatori (pol. Zamachowcy, 1999), Svinje (pol. Świnie, 2001), Novi Nosferatu (pol. Nowy Nosferatu, 2002), Mlijeko (pol. Mleko, 2003/2004), Dorothy Gale (2007), Astronauti (pol. Astronauci, 2008), Spašeni (pol. Ocaleni, 2009), Trebalo bi prošetati psa (pol. Trzeba wyprowadzić psa, 2012), Ono što nedostaje (pol. To, czego brakuje, 2014), Mala Moskva (pol. Mała Moskwa, 2018) i Nestajanje (Zanikanie, 2021). Sztuki te są wystawiane w teatrach w Chorwacji i innych krajach europejskich, ale też w Ameryce Południowej.
Za dramat Trzeba wyprowadzić psa otrzymał w 2018 roku Grand Prix na 29 Journées de Lyon des Auteurs de Theatre. Jest pięciokrotnym laureatem Nagrody im. Marina Držicia za sztuki Zamachowcy, Dorothy Gale, Ocaleni, Trzeba wyprowadzić psa i To, czego brakuje; został także dwukrotnie uhonorowany nagrodą Marul podczas festiwalu Dni Marulicia za dramat To, czego brakuje i dramatyzację powieści Kristijana Novaka Črna mati zemla (pol. Ciemna matka ziemia, spektakl w Zagrzebskim Teatrze Młodych), a także wieloma innymi nagrodami za twórczość literacką i dramaturgiczną oraz za scenariusz (do filmów Majka asfalta - Matka asfaltu, reż. Dalibor Matanić i Trzeba wyprowadzić psa, reż. Filip Peruzović).
Jego utwory zostały opublikowane w tomie U trenutku kao u divljini (pol. W chwili jak w puszczy, 1996) zawierającym także wiersze Vlatka Grguricia i Romana Simicia, a także w zbiorach poezji Sjever - zlatni šut (pol. Północ - złoty strzał, 1996), Rupa njegova imena (pol. Dziura jego imienia, 2000) oraz Katolička krivnja (pol. Katolickie poczucie winy, 2016). Ponadto jest autorem książek Soba za razbijanje (pol. Pokój do rozbijania, 1998, powieść), Ulaz u Crnu kutiju (pol. Wejście do Czarnego Pudełka, 2001, powieść); Ljudožderi (pol. Ludożercy, 2005, powieść) i Lunapark (2009, powieść ukazała się po polsku w wydawnictwie „Międzymorze”) oraz zbioru dramatów Odlasci (pol. Odejścia, 2013) oraz Mala Moskva/Ono što nedostaje (pol. Mała Moskwa/To, czego brakuje, 2019), a także podręcznika akademickiego Pravila igre. Od prve ideje do prvog dramskog teksta (pol. Zasady gry. Od pierwszego pomysłu do pierwszego tekstu dramatycznego, 2012) i ilustrowanej książki dla dzieci Dječak koji je želio biti tigar (pol. Chłopiec, który chciał być tygrysem, 2018).