Luigi Pirandello (Agrigento, 28 czerwca 1867 – Rzym, 10 grudnia 1936) był dramaturgiem, powieściopisarzem, nowelistą i poetą. Urodził się na Sycylii, z którą pozostał głęboko związany przez całe życie, nie tylko poprzez osadzenie akcji jego noweli i dramatów, ale także poprzez szczegółowe studia lingwistyczne dotyczące dialektu okolic Girgenti, którymi zajmował się podczas studiów na Uniwersytecie w Bonn. Jego ojciec był właścicielem kopalni siarki, która w 1903 uległa zniszczeniu pozbawiając całą rodzinę środków do życia i wpędzając żonę Pirandella, Marię Antoniettę Portulano (córkę wspólnika jego ojca) w chorobę psychiczną. Od tego momentu Pirandello musiał utrzymywać rodzinę z działalności pedagogicznej i dziennikarskiej. Pomimo to w tym samym czasie rozpoczął pracę nad powieścią Nieboszczyk Mattia Pascal, która przyniosła mu międzynarodową sławę literacką. Kolejnym wielkim sukcesem okazała się powieść Jeden, nikt, sto tysięcy wydana w 1924 roku, która z czasem stała się najsłynniejszym i emblematycznym dziełem dla myśli i stylu Pirandella. Równolegle Sycylijczyk tworzył liczne nowele, które w późniejszych latach posłużyły mu za kanwę większości dramatów.
W roli dramaturga zadebiutował w roku 1910 na deskach Teatro Metastasio w Rzymie, prezentując jednoaktówkę Lumie di Sicilia oraz dramat Kleszcze, jednak jego kariera teatralna nabrała rozpędu dopiero w roku 1917. W 1921 roku w rzymskim teatrze Valle odbyła się premiera Sześciu postaci w poszukiwaniu autora, która skończyła się wielkim skandalem. Jednak już rok później ten sam dramat wystawiony w Londynie przyczynił się do wybuchu zainteresowania autorem w teatrach całego świata (poza Europą premiery jego sztuk odbyły się m.in. w Japonii, Brazylii, Argentynie, USA) i rozpoczął falę sukcesów literackich i dramatopisarskich Pirandella, którą zwieńczyło przyznanie nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1934 za "twórczą śmiałość i wynalazczość w odrodzeniu sztuki dramaturgicznej i scenicznej". Już za życia autora powstały liczne adaptacje filmowe jego sztuk na czele z hollywoodzką produkcją Jaką mnie pragniesz z Gretą Garbo w roli głównej (1930 r.). Zmarł u szczytu sławy, w 1936 roku na zapalenie płuc.