Ur. w 1953 r. w Woburn, w Massachusetts. Ukończył studia teatrologiczne w Oberlin College. Z pochodzenia Ormianin. Mieszka w Nowym Jorku. Twórca i prezenter szokujących monologów satyrycznych na tematy aktualne, społecznie i politycznie drażliwe („stand-up comedy"), jak katastrofy ekologiczne, nadużycia wszelkiego rodzaju, narkomania, bezdomność, obżarstwo, mechanizmy polityczne i medialne wynaturzenia. Mistrz transformacji. Skandalista i prowokator. Pisze nie tylko monodramy, ale i sztuki wieloobsadowe (m.in.
Od ponad 30 lat jest gwiazdą liczynych produkcji teatralnych. Obecnie zajmuje się reżyserią i pisze komedie wraz z Alexandrem Alexym (np. In andern Umständen, Wszystkiego najgorszego z okazji urodzin).
Absolwent Wydziału Dramy Uniwersytetu w Manchesterze (1979-82). W roku 1981 został laureatem RSC Buzz Goodbody Award dla najlepszego reżysera na National Student Drama Festival. W latach 1992 - 95 był Dyrektorem Artystycznym The Gate Theatre w Londynie, gdzie przygotował sezon Hiszpańskiego Dramatu Złotego Wieku, za co otrzymał w 1992 r. Olivier Award for Outstanding Achievement. Reżyserował w wielu teatrach na terenie Anglii, na londyńskim West Endzie, a także za granicą. Sztuki przełożyła Klaudyna Rozhin.
Znany autor kanadyjski, urodził się w 1958 roku w Saint-Coeur-de-Marie w Québecu. Pracował jako dramaturg i aktor w kilku teatrach. Jest autorem ponad 25 sztuk, tłumaczonych na wiele języków i regularnie granych na całym świecie, nawet w Japonii. Za najlepszy dramat uważa się Les feluettes (w 1991 nagrodzony Dora Mavor Moore Award i Chalmers Award). Stypendysta Canada Arts Council, Ontario Arts Council, Departamentu Kultury w Québecu oraz Fundacji Beaumarchais’ego w Paryżu.
Ur. w 1962 r. w Perth w Australii. Studiował dramatopisarstwo w Victoria College of the Arts w Melbourne. Jest autorem wielu nagradzanych i granych na całym świecie sztuk i scenariuszy filmowych. Dwukrotnie był laureatem prestiżowej nagrody Australians Writer’s Guild Award, w tym za sztukę Językami mówić będą (wystawioną w Polsce w reż. Małgorzaty Bogajewskiej, druk w "Dialogu" 7/2004).
Włoska aktorka, autorka. Córka wybitnego powieściopisarza Vitaliano Brancati i aktorki Anny Proclemer. Po zakończeniu kariery aktorskiej podjęła pracę agenta literackiego, reprezentując we Włoszech m.in. laureata Nagrody Nobla, Harolda Pintera. Jednocześnie rozpoczęła tłumaczenie sztuk na język włoski i pisanie własnych. Preoccupazione per Lalla (They All Worry about Lalla) wystawiana była w rzymskim Teatro Politecnico i La Cometa jako pierwsza. Ukazała się w wydaniu książkowym.
Absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze Warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Pedagog i instruktor teatralny. Z teatrem związany od 1984 r. Reżyser, aktor, prozaik i dramaturg. W latach 1987-1989 adept dramatu w Państwowym Teatrze Żydowskim w Warszawie. Kierownik artystyczny autorskiego, założonego przez siebie Teatru Zielony Wiatrak, działającego w trójmieście od 1994 roku. Autor ponad trzydziestu dramatów. Poza realizacjami swoich autorskich tekstów w Teatrze Zielony Wiatrak, współpracował z Miejskim Teatrem Miniatura.
Urodził się w 1970 w Hamburgu. Studiował w Trewirze, Londynie i Heidelbergu germanistykę, historię i filozofię. Następnie pracował jako asystent reżysera – m.in. w Heidelbergu, Düsseldorfie i Dortmundzie – gdzie prezentował także pierwsze własne spektakle. Od 2003 roku Brandau mieszka z rodziną w Hamburgu i pracuje jako autor tekstów teatralnych oraz twórca słuchowisk.
Ur. w 1917 r. w Hranicach na Morawach, zm. w 1982 r. w Pradze. Pisarz i scenarzysta, reżyser filmów animowanych i fabularnych, krytyk, rysownik i dziennikarz. Współpracował z Jiřím Trnką, Janem Werichem, a zwłaszcza z Oldřichem Lipským. Z ich współpracy zrodziły się filmy: Limonádový Joe, Adéla ještě nevečeřela czy też Tajemný hrad v Karpatech.
Sztuka autora: Lemoniadowy Joe
Pisarz, aktor, reżyser. Jest autorem kilku tomów prozy (m.in.: Być Bogiem, Maligna, Powiedz im, Świt o zmierzchu). w 2022 ukazał się tom jego prozy pod tytułem Zwierzenia, a na wydanie czeka kilka następnych książek. Pierwsza z nich to Pokoje, rodzaj autobiografii, zapis trudnych lat, pierwszej polowy jego życia. Napisał także ponad dwadzieścia dramatów, wystawianych na scenach, publikowanych, tłumaczonych i nagradzanych, jak np.
