Urodzony w 1968 roku w Bergen w Norwegii dramatopisarz i autor prozy. Podobnie jak bardziej znany od niego rodak Jon Fosse, Lygre pochodzi z małej osady w zachodniej Norwegii, jednak w odróżnieniu od niego pisze w języku bokmål. Od ponad 30 lat mieszka w Oslo, ale pisać może wszędzie – w jednym z wywiadów opowiadał, że lubi miejsca zatłoczone, a najdziwniejszą bodaj scenerią, w jakiej zdarzyło mu się pracować nad tekstem, była dyskoteka w Paryżu. Jego sztuki są nieustannie wystawiane w norweskich i zagranicznych teatrach. Zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków i były inscenizowane na ważnych scenach na całym świecie, głównie w Europie, ale także w USA, Kanadzie, Brazylii i Chinach, zdobywając uznanie krytyków i publiczności.
Zadebiutował w roku 1998 sztuką Mamma og meg og menn, zaś jego debiut prozatorski miał miejsce w 2004 roku. Był to zbiór opowiadań Tid inne, za który otrzymał nagrodę Brageprisen. Międzynarodowy przełom przyniosła autorowi sztuka Mann uten hensikt, którą w 2007 roku wystawił w Théâtre de l’Odéon w Paryżu słynny Claude Régy. Lygre za swoje dzieło I vårt sted (W naszym miejscu, 2024, tłum. Monika Grossman-Kliber) otrzymał nagrodę Ibsenprisen. To już drugi raz, kiedy został nią uhonorowany. Wcześniej miało to miejsce w roku 2013 za sztukę Jeg forsvinner (Zanikam, tłum. Elżbieta Frątczak-Nowotny). Najogólniej można by powiedzieć, że sztuki Arnego Lygre traktują o tożsamości, o tym jak postrzegamy samych siebie oraz o roli kłamstwa w życiu.
Arne Lygre został w 2013 roku włączony do norweskiego kanonu dramatycznego. Jury wybrało dziesięć najlepszych sztuk po Ibsenie, a Jeg forsvinner było najnowszą sztuką, która została tam uwzględniona.