Ur. 1959 r. autor, aktor, reżyser, absolwent PWST we Wrocławiu. Po ukończeniu studiów pracował w państwowych teatrach w Jeleniej Górze i Toruniu. Wraz ze swoją żoną Jadwigą Kuta – założył, zbudował i prowadził prywatny, kameralny Teatr Nasz w Michałowicach koło Szklarskiej Poręby. Teatr Nasz jest fenomenem w skali kraju, jako zupełnie niezależna finansowo i artystycznie placówka, która działała nieprzerwanie od 1991 do 2021 roku. Teatr ma na swoim koncie niemal 50 premier i ok. 4500 zagranych przedstawień. Tadeusz Kuta w swoim teatrze pełnił funkcje m.in. dyrektora, aktora, autora tekstów, scenarzysty, reżysera, scenografa oraz producenta teatralnego. Jest autorem kilkunastu oryginalnych scenariuszy spektakli kabaretowych, muzycznych, publicystycznych oraz wielu sztuk teatralnych. Przedstawienia "Nasza Klasa", "Czas odejść" , "Tak lubię was rozśmieszać" , "Ogień w nutach" , "Wigilia", „Pralnia”, „Szczęściarze”, ”Geriatrix Show”, „Deja vu, czyli windą do nieba”, „Sen wróbla”, "Szczególny przypadek Zenobiusza Perta", to sztuki Tadeusza Kuty, które można było zobaczyć na deskach teatru w Michałowicach w ostatnich latach jego działalności. Niektóre z przedstawień doczekały się realizacji w innych teatrach w Polsce; Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze, Teatrze Małym w Manufakturze w Łodzi, Teatrze Bo Tak w Rzeszowie i w Teatrze TeTaTeT w Kielcach.
Role teatralne:
w Teatrze im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze:
„Indyk”, teksty Marek Bartkowicz, muzyka Cezary Żak i Marek Bartkowicz – Program Kabaretowy Studentów PWST we Wrocławiu, 1982
„Ulrich i Agata”, Robert Musil – Ulrich, przedstawienie dyplomowe, 1984
„Zwierzęta Hrabiego Cagliostro”, Andrzej Bursa – Bartłomiej, 1983/1984
„Lekarz mimo woli”, Molier – Walery, 1983/1984
„Cyrkowe Przygody Mateusza Chudeusza”, Jerzy Bielunas – clown COCO, 1984/1985
„Romans z wodewilu”, Władysław Krzemiński – Felek, 1984
„Hamlet”, William Szekspir – Bernardo, 1985
„Skarby i upiory”, Maciej Wojtyszko – adiutant kpt. Chołodko, 1985/1986
„Boso, ale w ostrogach”, Stanisław Grzesiuk – Staszek, 1986
„Kabaret”, Jan Pietrzak, muzyka Jan Pietrzak i Włodzimierz Korcz, 1986
„Kabaret Pod Pierzyną”, 1986
„O ślicznych kwiatkach i strasznym potworze”, Janusz Odrowąż – Pan Mak, 1986/1987,
w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu:
„Operetka”, Witold Gombrowicz – Złodziejaszek, 1988/89
„Wieczór z Tuwimem”, 1987–1990
„Romeo i Julia”, William Szekspir – Romeo, 1988/1989
„Pchła”, Eugeniusz Zamiatin – Heród, 1989
w Teatrze Naszym w Michałowicach:
ponad sto ról w przedstawieniach autorskich Teatru Naszego.
Nagrody i wyróżnienia:
1989: XXXI Festiwal Teatrów Polski Północnej w Toruniu - nagroda aktorska za rolę Heróda w „Pchle" Eugeniusza Zamiatina
1993: „Wytrych” – nagroda jeleniogórskich dziennikarzy „Za zjawisko artystyczne, odwagę i aktywność” dla Jadwigi i Tadeusza Kutów
1997: wyróżnienie odznaką Ministra Kultury i Sztuki RP: „Zasłużony Działacz Kultury”
1999: „Srebrny Kluczyk” dla Jadwigi i Tadeusza Kutów w kategorii „Zjawisko teatralne” w 1998 roku
1999: PrzeWAŁka Ogólnopolski Przegląd Aktorskich Spektakli Kabaretowych i Ogólnopolski Konkurs na Tekst Kabaretowy w Szczawnie Zdroju – Wyróżnienie i Nagroda Publiczności,
2002, 2005, 2007: Srebrny Kluczyk w plebiscycie czytelników Nowin Jeleniogórskich na najpopularniejszego aktora scen jeleniogórskich
2009: przyznanie tytułu honorowego obywatela Miasta Piechowice
2014: wyróżnienie Fundacji Polcul im. Jerzego Bonieckiego dla Jadwigi i Tadeusza Kutów za działalność kulturalną
2016: przyznanie Brązowego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
2017: „Deja vu, czyli windą do nieba” – pierwsza nagroda XIX Przeglądu Małych Form Teatralnych „Letnia Scena
Tadeusz Kuta o sobie:
Kocham: żonę, córkę, życie, teatr, psy, koty, góry i jazdę na rowerze.
Nie kocham: chamstwa, kłamstwa, przemocy i much, które siadają mi na jedzeniu.
Toleruję: całą resztę.