Urodzony w Kielcach w 1958 r. Z wykształcenia jest muzykiem i to właśnie muzyka porządkuje jego świat wewnętrzny i świat jego teatru. Muzyka go pobudza – muzycznie odbiera teatr. Jest kompozytorem, reżyserem, tłumaczem i wykładowcą sztuki aktorskiej.
Po studiach muzycznych w łódzkiej Akademii Muzycznej współpracował ze Zbyszkiem Cynkutisem, a później z Mirosławem Kocurem, w założonym przez Cynkutisa teatrze – Drugie Studio Wrocławskie, pisząc muzykę do spektakli, a później również występując w spektaklach jako aktor.
Po rozwiązaniu Studia, dzięki dobrej znajomości angielskiego znalazł się w Nowym Yorku, gdzie miedzy innymi studiował reżyserię i prowadził zajęcia z metody aktorskiej Grotowskiego w The Lee Strasberg Theatre Institut. Zafascynowany Sanfordem Meisnerem porzucił metodę Grotowskiego na rzecz najpotężniejszej szkoły aktorskiej w Ameryce - Meisner Technique. Jest jedną z dwóch osób w Europie nauczających tej techniki. Wykłada w Szwajcarii oraz Mediolanie.
W swoim dorobku tłumacza ma około 40 sztuk przede wszystkim współczesnych autorów amerykańskich między innymi: Erica Bogosiana: „Sex, prochy Rock & Roll”, która cieszyła się ogromnym powodzeniem w wykonaniu Bronisława Wrocławskiego (od premiery w 1997 roku w Teatrze im. Jaracza w Łodzi wystawiony był dokładnie 783 razy), „Talk Radio” (prapremiera Teatr Studio w Warszawie), „Sceny z Nowego Świata” (prapremiera Teatru Bagatela w Krakowie), „Przedmieścia” (prapremiera w PWSTiTv w Łodzi) „Czołem wbijając gwoździe w podłogę”, „Obudź się i poczuj smak kawy” (prapremiery Teatr Jaracza w Łodzi w wykonaniu Bronisława Wrocławskiego), „Zwierzenia porno gwiazdy” (które Chwastowski wyreżyserował w Teatrze Ludowym w Krakowie), ponadto takich autorów jak: David Rabe „Hurlyburly” (prapremiera Teatr Nowy w Łodzi ) i „Patyki i kości”, Morris West „Heretyk”, Arthur Kopit „Droga do Nirvany” (którą Chwastowski wyreżyserował w Szwajcarii), Steve Martin „Picasso w Lapin Agile”, Miguel Pinero „Wieża” i „Papier Toaletowy”, Susan Sontag „Alicja w łóżku”, Arnolda Wesker „Czy mając 50 lat...”, Lanford Wilson „Spal to”, Terrence McNelly „Frankie i Johnny”, Jon Robin Baitz „Mizlansky/Zilinsky Pictures” oraz David Mamet „Edmond” i „Żabi królewicz”.
Sukcesem był też monodram Philipa - Dimitri Gallas pt. „Zemsta czerwonych bucików” specjalnie przetłumaczony dla Janusza Stolarskiego, za który aktor Teatru Polskiego w Poznaniu otrzymał wszystkie liczące się nagrody za małe formy.
Od wielu lat mieszka i pracuje w Szwajcarii.