Autor na podstawie autentycznej historii rozważa problem tolerancji homoseksualizmu w środowisku wiejskim, niezwykle opornym na akceptację intymnych związków osób tej samej płci. Ta tragiczna opowieść sceniczna tyrolskiego pisarza jest zapisem beznadziejnej walki syna o uznanie jego inności przez ojca, z drugiej zaś strony jest historią również skazanych na niepowodzenie zmagań ojca o przywrócenie syna światu „normalnych”. Miłość i tolerancja nie idą tu jedną drogą, lecz rozchodzą się torami zaprogramowanymi przez tradycję, religię i cały kompleks uprzedzeń wobec innych.

Adam Geist wędruje przez życie w poszukiwaniu własnej tożsamości. W pewnym momencie przypadkowo „zarażony" grzechem nieświadomie dokonuje kolejnych zbrodni. Ta tragikomiczna, pasyjna historia - dramat drogi - opowiada o nieprzewidywalności ludzkiego losu i przyszłości człowieczeństwa, nieustannie narażanego na upadek. Porusza zagadnienie początku zła - grzechu pierworodnego człowieka, Adama - mężczyzny, którego czeka ukrzyżowanie. W tym poetyckim dramacie ukazany został świat pozbawiony łaski i szans na odkupienie.

Dwóch młodych "dżentelmenów", Teodor i Fryc, zaprasza na kolację dwie panny, Marysię i Krystynę. Teodor liczy na to, że jego przyjaciel przy "słodkiej Krysi" zapomni o swoim romansie z niezwykle intrygującą i bogatą, lecz zamężną kobietą. Podczas imprezy u Fryca zjawia się mąż jego kochanki z plikiem listów miłosnych. Przybysz, zmuszony ratować honor, wyzywa Fryca na pojedynek. Fryc jest w szoku, nie spodziewał się takiego rozwoju sytuacji, dla niego romans był rozrywką. Prosi przyjaciela, by ten odwiózł damy do domu.

Kameralna sztuka, której motto "Fatalna tożsamość zakochanego: jest tym, który czeka..." Autorka zaczerpnęła z Fragmentów dyskursu miłosnego Rolanda Barthesa.