Mężczyzna w sile wieku postanawia, wbrew woli żony, zatrzymać znalezioną w parku suczkę – Sylvię. Poświęca jej każdą wolną chwilę, rozmawia z nią i chodzi na spacery. Zazdrosna żona robi wszystko, by pozbyć się z domu coraz groźniejszej „rywalki”. Bez rezultatu. Majstersztyk!
Greg, nowojorczyk w średnim wieku, znajduje w parku porzuconą suczkę Sylvię (rola grana przez aktorkę). Postanawia ją przygarnąć. Żona Grega, Kate, nie akceptuje nowej lokatorki. W końcu postanawiają, że Sylvia zostanie w domu przez kilka dni, a potem zdecydują, co dalej. Mężczyzna coraz bardziej przywiązuje się do pupila, podczas długich spacerów dyskutują [!] o życiu. Greg zaniedbuje swoją pracę i w końcu zostaje zwolniony.
Napięcie między Gregiem a Kate z powodu zazdrości o psa rośnie. Kate zaczyna obawiać się o przyszłość małżeństwa. W końcu Greg poddaje Sylvię zabiegowi sterylizacji. Zwierzę, pomimo bólu, wciąż kocha swojego pana.
Greg i Kate odwiedzają Leslie, terapeutę o nieokreślonej płci, który/a w zależności od stanu umysłu pacjenta jest odbierany/a jako kobieta lub mężczyzna. Po sesji Leslie wręcza Kate broń, radząc jej zastrzelić Sylvię.
Tymczasem Kate dostaje stypendium za granicą, w Londynie – a w Wielkiej Brytanii obowiązuje półroczna kwarantanna obejmująca psy przekraczające granice kraju. Greg z ciężkim sercem decyduje się oddać suczkę rodzinie w Westchester w stanie Nowy Jork. Walizki spakowane do samochodu, Greg właśnie zamierza włączyć silnik… ale w tej ostatniej chwili Kate odnajduje pod siedzeniem zagubioną dawno jej zabawkę i zapragnie pożegnać się z Sylwią. To pożegnanie jest tak wzruszające, że Kate zmieni zdanie i zdecyduje się przygarnąć lojalną Sylvię…
Sylvia to komedia romantyczna, w której jako remedium na kryzys wieku średniego nie pojawia się kochanka, lecz opiekuńcze zwierzę, które na początku staje się kością niezgody, a w finale recepturą na szczęście małżeńskiej pary.