język polskijęzyk angielski

Spóźnione odwiedziny

Tytuł oryginalny
Late Company
Tłumacz
Rozhin, Klaudyna
Gatunek sztuki
Dramat
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn
Prapremiera
SummerWorks, Toronto 2013 r., w 2017 roku na londyńskim West Endzie

Nastoletni Joel popełnia samobójstwo. Rok po tej tragedii Debora i Michael – odnoszący sukcesy polityk i jego żona – zapraszają na kolację prześladowcę swojego syna wraz z rodzicami, Tamarą i Billem. Pragną zamknąć traumatyczny rozdział, rozmawiając o homoseksualizmie Joela i poniżeniach, jakie spotkały go ze strony rówieśników za pośrednictwem mediów społecznościowych. Powoli na jaw wychodzą prawdziwe intencje wszystkich zgromadzonych. Zaczynają się ujawniać warstwy hipokryzji – tej rodzicielskiej, seksualnej, politycznej.

W toku rozmowy rodzice zmarłego Joela dowiadują się zaskakujących rzeczy od rodziców Curtisa. Spotkanie, które miało być wzorcowym procesem wspólnego przepracowywania żałoby, przeradza się w seans wzajemnych pretensji. Bill szybko wykorzystuje narrację victim blaming – zdejmuje z oprawców odpowiedzialność za śmierć nastolatka, usprawiedliwia gnębienie młodego geja jego rzekomo prowokacyjnym zachowaniem i wyglądem. Pada również oskarżenie na Michaela – ów miałby przekuć śmierć syna w fakt medialny sprzyjający kampanii wyborczej. 

Tak naprawdę trudno wprowadzić rozróżnienie na „złych” i „dobrych” – ta ambiwalencja jest atutem utworu. Niezwykle ciekawa jest postać nastoletniego Curtisa – z początku wydaje się obojętny wobec całego konfliktu, jednak to on jako jedyny przychodzi ponownie do państwa Hastings, płacząc – wyraża prawdziwą skruchę i jest zdolny do empatii i współprzeżywania żałoby.

Struktura Spóźnionych odwiedzin jest podobna do Boga mordu Yasminy Rezy – dwie pary spotykają się przy herbatce, by wyjaśnić sporną sytuację dotyczącą ich dzieci, co prowadzi do erupcji negatywnych emocji. Dramat Tannahilla dotyczy jednak wydarzeń zgoła mroczniejszych – homofobii, nastoletniej agresji, samobójstwa. Autor porusza również inne aktualne tematy, takie jak rola Internetu w kreacji wizerunku. To problematyka niezwykle aktualna i ważna; niedawno kraj usłyszał o nastoletnim homoseksualiście dręczonym przez rówieśników, który postanowił odebrać sobie życie. To nie jest odosobniony przypadek. Polski teatr jest wręcz zobligowany do mówienia o wykluczeniu.

Prasa o wystawieniach Late Company:

  • „Mocna sztuka, świetnie zagrana, w przekonujący sposób ukazująca dylematy rodzicielstwa w epoce Internetu.”

                                                                                                                          „Daily Mail”

  • „Porażające. Perfekcyjne kreacje aktorskie.”

     „The Telegraph”

  • Late Company niepokoi jeszcze wiele dni po przedstawieniu. To teatr w najczystszej 

formie”.                                   

    The Independent”

  • “Wciągająca, mocna i przerażająca krytyka społecznej i rodzicielskiej hipokryzji w epoce wirtualnych mediów. Fascynujące, świetnie zagrane.”

          ,,Radio Times”   

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Spóźnione odwiedziny