Irena nie może otrząsnąć się z traumy po śmierci dziecka. Oskar porzucił pracę nauczyciela po tym, jak został pobity i zrzucony ze schodów przez swojego trzynastoletniego ucznia. Oskar mówi: "Jesteśmy chorym, zdegenerowanym społeczeństwem.", bo oboje, zarówno on jak i Irena, zostali wydani na pastwę mediów. Ich cierpienie stało się pożywką dla tłumu, towarem, czymś co można przehandlować. Oboje stracili to, co było dla nich sensem życia. Wiele ich łączy. Może nawet więcej, niż może się wydawać na pierwszy rzut oka...
Słowa na piasku to opowieść o tym, jak szukamy ratunku, kiedy rzeczywistość nas przerasta. O samotności, zagubieniu, ale przede wszystkim o poszukiwaniu szczęścia. Oryginalny, poruszający tekst, który prowadzi nas przez traumy czy urazy bohaterów w sposób niezwykle delikatny, z poczuciem humoru powoli odsłaniając zaskakującą prawdę.