Czynsz, gaz, prąd, dług to codzienne problemy samotnej kobiety, której życie nie oszczędziło trosk i kłopotów. Pomimo tego nie brak jej poczucia humoru i nadal z dużą wnikliwością obserwuje otaczający ją świat. Swoje rozważania kieruje do rzeźby nagiego mężczyzny, która przedstawia jej zmarłego męża. Gipsowy postument jest jedynym adresatem jej myśli, skojarzeń, trafnych obserwacji i uczuć. Nowo kupiona bluzka całkowicie nadweręża jej skromny budżet i uświadamia konieczność podjęcia pracy. Dzięki mocnemu głosowi i zdolnościom aktorskim (wrodzonemu talentowi oraz nauce pod okiem prof. Stróżyńskiego w domu kultury) kobieta dostaje pracę w sekstelefonie. W przerwach między rozmowami telefonicznymi robi na drutach i rozmawia z gipsową rzeźbą męża. Jej rozmówcy to samotni mężczyźni, którzy bardziej od erotycznych fantazji potrzebują wysłuchania i zrozumienia. Niestety, niezadowolony z takiego typu świadczenia usług szef zwalnia ją z pracy. Kiedy baronowa znajduje w szafie wieczorową suknię, która nie należy do niej, uzmysławia sobie, że mąż ją zdradzał. Baronowa wynosi i przy okazji uszkadza gipsowy postument, z którego wypada stos pieniędzy, ukochany mąż jednak nie przewidział denominacji... Po tak poważnych rozczarowaniach Baronowa postanawia radykalnie zmienić swoje życie i umawia się na randkę z Henrykiem.
Inka Dowlasz stworzyła plastyczną postać kobiety, obdarzając ją urokiem osobistym, siłą i poczuciem humoru. Zaskakujące zwroty akcji, błyskotliwe dialogi telefoniczne z pewnością będą bawić do łez i trzymać widza w napięciu.
Sekrety baronowej to opowieść o naszym człowieczeństwie, które nie raz bywa wystawiane na ciężkie próby.
Monodram grany był w kinoteatrze Wrzos w Krakowie.