język polskijęzyk angielski

Milczenie

Tłumacz
Woźniak, Elżbieta
Gatunek sztuki
Dramat
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn
Postacie
Mary, Janet, Susan, Billy, Inspektor Policji, Psychiatra1., Prawnik1., Oficer Śledczy, Psychiatra2., Prawnik2
Czas akcji
Współczesność

Janet, lat 34, i Susan, lat 36, zastrzeliły swojego ojca z jego własnej strzelby w domu rodzinnym. Nie mogły już znieść wieloletnich upokorzeń, bicia, maltretowania, molestowania, życia w ciągłym strachu. Pomogła im matka, Mary.

Billy był również ofiarą przemocy w rodzinie. Matka biła go bez opamiętania, kopała, pluła, poniżała. Często zamykała go w szafie albo ciemnym pokoju na poddaszu, bo, jak mówiła, nie zasługiwał na światło. Ciągle zmieniała kochanków. Syn jej zawadzał.

W czasie wojny w rodzinnym mieście Billy'ego stacjonowali żołnierze. Chłopak z podziwem przyglądał się ich błyszczącym butom, czystym, odprasowanym mundurom, uporządkowanym barakom, magazynom. Wszystko miało tam swoje wyznaczone miejsce i czas, według regulaminu. Zachwyciła go ta wzorowa organizacja, dyscyplina i systematyczność. Kiedy poznał Mary, wiedział od razu, że to jest ta właściwa kobieta, nieśmiała i cicha. Jej życie mógłby uporządkować, mieć nad nim kontrolę, poukładać według zasad i regulaminów, wprowadzić wojskową dyscyplinę.

Kiedy Mary spotkała Billy'ego, miała zaledwie dwadzieścia lat.Była samotna i zakompleksiona. Mężczyźni się nią nie interesowali. Zawsze podpierała ściany na potańcówkach. Billy od razu zwrócił na nią uwagę. Był inny niż wszyscy: grzeczny, łagodny, cichy. Odprowadził ją do domu. Powiedział, że ją kocha. Zaufała mu.

Kiedy po pierwszym dotkliwym pobiciu przyszła do ojca prosić o pomoc, kazał jej wracać do męża. Twierdził, że małżeństwo to święty sakrament i trzeba ponosić odpowiedzialność za swoje decyzje. Billy przyjechał po nią. Przepraszał, obiecywał, że teraz wszystko się zmieni. Kiedy wrócili do domu, połamał jej żebra. Od tamtej pory już nigdy nie opuściła domu sama. Billy zagroził, że jeśli to zrobi, zabije ją. Kupił strzelbę.

Janet i Susan nigdy nie miały własnego życia, przyjaciół, chłopaków. Zawsze spały w jednym łóżku, ze strachu. Były bite i dręczone od dziecka. Kiedy skończyły trzynaście lat, ojciec zaczął z nimi regularnie sypiać. Kiedy dorosły, kupił im ślubne obrączki, żeby wyglądały na mężatki i nie zaczepili ich mężczyźni. Czasami całował je na ulicy, jak kochanek. Znajomi, sąsiedzi przechodzili obok, obojętni. Milczeli.

Billy cierpiał na epilepsję. Z wiekiem ataki choroby stawały się coraz częstsze, aż pewnego dnia zabrano go do szpitala. To był najszczęśliwszy okres w życiu Mary, Janet i Susan. Budziły się co rano spokojne. Jadły co chciały. Czytały czasopisma. Siniaki po uderzeniach zaczęły blednąć. Wtedy zrozumiały, czego im przez całe życie brakowało. Kiedy Billy wrócił ze szpitala, był jakiś inny, słabszy, spokojniejszy. Postanowiły go zastrzelić.

Sąd uniewinnia Mary, Janet i Susan. Dość już się w życiu nacierpiały. Teraz mogą zacząć życie od nowa. Mają duże mieszkanie. Kupią sobie różowe dywany i psa. Będą szczęśliwe.

Krótkie omówienie krytyczne:

Shelagh Stephenson podejmuje w Milczeniu problem wykorzystywania seksualnego i przemocy w rodzinie. Buduje portret psychologiczny kata i ofiary. Ofiary milczą ze strachu. Boją się mówić o swojej traumie, o rodzinnym piekle, z którego nie potrafią się wydostać. Boją się nie tylko zemsty "rodzinnego" kata, ale przede wszystkim braku zrozumienia w społeczeństwie. Znajomi, sąsiedzi często widzą, że w rodzinie dzieje się coś niedobrego, ale nie reagują. Przechodzą obok, obojętnie. Milczą.

J. Bartkowiak dla ADiT

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Milczenie