język polskijęzyk angielski

Męska decyzja

Tytuł oryginalny
Abortusz
Tłumacz
Jarmołowicz, Jolanta
Gatunek sztuki
Dramat
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn
Postacie
m.in. dyrektor teatru (50), jego żona gwiazda (47) oraz jego kochanka aktoreczka (40)

András, pięćdziesięcioletni dyrektor stołecznego teatru, od kilku lat ma świetnie zakamuflowany romans ze swoją aktorką, Agi. Ściągnął ją do stolicy z jakiegoś prowincjonalnego teatrzyku. Romans musi pozostać w ukryciu, bo András ma żonę, Jutkę. A Jutka to starsza o siedem lat od Agi, wybitna aktorka i gwiazda teatru Andrása. Wie o zdradach męża z przeszłości, ale małżeństwo z nim daje zbyt wiele korzyści, by je zerwać. Dyrektor natomiast obiecuje kochance, że się rozwiedzie – a po rozwodzie będą żyć długo i szczęśliwie… Agi pielęgnuje tę myśl i wciąż żyje nadzieją. Ale kiedy zachodzi w ciążę, nie chce już dłużej czekać. Po upojnym seksie informuje kochanka, że jest brzemienna. András wpada w panikę. Nieślubne dziecko zniszczyłoby jego reputację, karierę i małżeństwo. Jeszcze tego samego dnia przypuszcza pierwszy atak i stara się nakłonić Agi do aborcji. Będzie to robił niemal codziennie. Prośbą, groźbą, przekupstwem. Oskarża kochankę, że przestała brać pigułki i z premedytacją zaszła w ciążę. Agi w przypływie wściekłości oświadcza stanowczo, że urodzi dziecko. Zarzuca kochankowi kłamstwa i bezduszność. On nie pozostaje dłużny. Rzuca kobiecie w twarz, że bez niego nadal byłaby nikim, czyli prowincjonalną aktoreczką w anonimowym teatrzyku. Na fali emocji András w błyskawicznym tempie pisze sztukę, która prawie dokładnie odzwierciedla ich przeżycia. Kamuflaż jest symboliczny. Zamiast dyrektora teatru głównym bohaterem Adrás czyni znanego polityka walczącego w parlamencie o zaostrzenie ustawy antyaborcyjnej, a prywatnie nakłaniającego kochankę do usunięcia ciąży. Pierwowzorem tej postaci jest wpływowy wuj Jutki, szeroko znany autorytet moralny, poseł István Szamosi. Rozpoczynają się próby sztuki, w której obsadzone są żona i kochanka dyrektora. Agi nie radzi sobie emocjonalnie z sytuacją i ciągłą presją Andrása na usunięcie ciąży. Kobieta zaczyna pić i praktycznie pije bez przerwy. Robi Andrásowi awanturę, że napisał wręcz ekshibicjonistyczną sztukę. Próby całkowicie wytrącają ją z równowagi. ANDRÁS eskaluje napięcie, jakby chciał, żeby prawda wyszła wreszcie na światło dzienne. Brak mu cywilnej odwagi, by po męsku stawić czoła sytuacji, ale poczucie winy sprawia, że z determinacją dąży do autodemaskacji. Zachowanie Agi  i treść sztuki naprowadzają Jutkę na trop prawdy. Dochodzi do dramatycznej rozmowy między dwiema aktorkami. Jutka dobija Agi mówiąc: „Nie licz na niego”…

W teatrze pojawia się poseł Szamosi. Oburzony wplątaniem swojej osoby w obrzydliwe insynuacje zawarte w sztuce, żąda od dyrektora zaprzestania prób i odwołania premiery. W przeciwnym wypadku obróci życie Andrása w ruinę i odbierze mu teatr. Ale Akos, homoseksualista, lojalny współpracownik Andrasa, rozpoznaje pana posła. Okazuje się, że szacowny obywatel również ma swoją wstydliwą tajemnicę... Tak więc szantaż i próba zastraszenia dyrektora nie odnoszą skutku.

András, coraz brutalniejszy i coraz bardziej zdesperowany, informuje pijaną Agi, że jeśli nie usunie ciąży, zostanie wyrzucona z teatru. Kobieta nie daje się jednak zastraszyć. Tymczasem Jutka każe Andrásowi wyprowadzić się z domu.

 

JUTKA             (zamyślona, mówi wolno) Wiesz, dziwne, że nie potrafię cię tak nienawidzić, jak myślałam, że będę cię nienawidzić. Jakoś to wszystko jest... nieciekawe.

ANDRÁS          Może...

JUTKA             To wszystko jest obojętne. Może dlatego, że już cię nie kocham. Powinnam powiedzieć wcześniej, ale coś takiego trudno przechodzi człowiekowi przez gardło. Po prostu nic do ciebie nie czuję.

 

Tymczasem Agi załamuje się całkowicie. Popełnia samobójstwo w teatralnej garderobie.

„Męska decyzja” – należy to zdecydowanie podkreślić – nie jest sztuką polityczną na temat aborcji. Ten problem stanowi tylko punkt zawiązujący akcję. Sztuka dotyczy moralnych wyborów. Opisuje ułomność człowieka – jego małostkowość, tchórzostwo, podłość, ale także  jego próby podźwignięcia się z upadku. Jak mało która, mówi także wiele o ludziach teatru. Intensywne, emocjonalne dialogi, świetne sceny „teatru w teatrze”, ciężar gatunkowy tematu i „aktorskie mięcho” – to wszystko czyni Męską decyzję mocną i intrygującą sztuką.

 

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Męska decyzja