Osoby:
Anna, młoda kobieta, około 25 lat
Mężczyzna, około 40 lat
Brat, pod trzydziestkę
Ksiądz, około 45 lat
Młody Mężczyzna w Wełnianym Szalu, około 25 lat
Sprzedawca róż, około 40 lat
Alpinista, około 50 lat
Kurwa, pod pięćdziesiątkę
Klient kurwy, około 40 lat
Starszy klient, około 60 lat
Torowy, około 60 lat
Kobieta w futrze, około 50 lat
Sztuka Silke Hassler ma budowę klamrową i składa się z piętnastu krótkich scen, które łączy osoba głównej bohaterki, Anny, skrzypaczki. Wszystkim scenom towarzyszy tykanie metronomu, najpierw powolne, a z każdą sceną coraz szybsze.
W pierwszej scenie Anna, po dziwnym, pełnym milczenia rozstaniu z mężczyzną, rozbija swoje skrzypce. Tak zaczyna się, w rytm przyspieszającego metronomu, jej poszukiwanie bliskości z drugim człowiekiem (choćby wymuszone lufą pistoletu przystawioną do głowy). W każdej z krótkich scen bohaterka podejmuje na nowo próbę nawiązania kontaktu z drugim człowiekiem, czy będzie to Brat, czy Ksiądz, czy Młody Mężczyzna w Wełnianym Szalu, czy Kurwa, wszystkie kończą się fiaskiem.
Eine Kleine Nachtmusik to bolesna sztuka o samotności, poszukiwaniu bliskości, wewnętrznej destrukcji.
Roi się w niej od ludzi pokaleczonych przez życie, którzy uciekają przed miłością, albo nigdy jej nie zaznali, albo mylą ją z fizycznym zbliżeniem.
Sztuka łączy w sobie elementy groteski i absurdu, a jednocześnie utrzymana jest w poetyckim, lecz ostrym i czasem wręcz wulgarnym klimacie. Styl Silke Hassler wydaje się być eklektyczny i łączy w sobie różne konwencje.
W ostatniej scenie Anna podnosi zniszczone skrzypce, doprowadza je do porządku i zaczyna grać pełną harmonii, melodyjną muzykę Mozarta, budzi się dzień. Czyżby więc wszystko było jedynie nocnym koszmarem? Metronom zatrzymał swój szaleńczy bieg, Anna jest uśmiechnięta i pogodna.
Joanna Olczak dla ADiT
Polska Prapremiera odbyła się 18 kwietnia 2009 w Teatrze im. W. Horzycy w Toruniu, reż. Paweł Szkotak