Urodziła się jako Sabina Sosnowski w 1948 r. w Monachium, w rodzinie polskich Żydów ocalałych z Holokaustu, którzy w 1950 r. przeprowadzili się do Izraela. Ukończyła wydział filozofii na Uniwersytecie w Tel Awiwie, pracowała jako dziennikarka, a w 1986 r. zadebiutowała zbiorem opowiadań. W 1987 roku otrzymała nagrodę im. Altermana, zaś w 2002 nagrodę miasta Rzym. Ostatnio pisze głównie sztuki teatralne, które odnoszą sukcesy również poza Izraelem, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Anglii, Niemczech, Szwecji, Finlandii, a nawet w Chinach. Czterokrotnie otrzymała zaszczytny tytuł „dramaturga roku" w Izraelu.
W Polsce Liebrecht znana jest z tomu Rzecz o banalności... i inne sztuki (ADiT, 2012) oraz z kilku realizacji na polskich scenach, między innymi Rzeczy o banalności miłości w Teatrze Dramatycznym w Warszawie w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego (2014) oraz nagrodzonego na Festiwalu "Dwa teatry" w Sopocie spektaklu Teatru Telewizji w reż. Feliksa Falka (2013).
Sztuki autorki to impresje na temat jej duchowych przeżyć jako przedstawicielki drugiego pokolenia po Holokauście i pierwszego, które może mówić o sobie – Izraelczycy. Pamięć o Zagładzie oraz konflikt postaw między wierzącymi a ateistami – są bliskie również polskiemu czytelnikowi. Duże znaczenie w twórczości Liebrecht mają kobiety, dążące do zrozumienia wpływu fatalnych wydarzeń historycznych na ich życie oraz rodzin, w których dorastały.
Sztuki: Po chińsku do ciebie mówię, Ruchele wychodzi za mąż, Pustynne jabłka, Sonia Muszkat, Rzecz o banalności miłości, Przypadek Freuda