(1953-2012) Autorka komedii rodzinnych cieszących się w Izraelu wielkim powodzeniem. Swoją karierę zaczęła od pisania scenariuszy do izraelskich programów satyrycznych, ale dopiero pisząc dla teatru mogła powiedzieć rzeczy, które były tabu. Anat Gov zajęła się więc omawianiem relacji kobiet i ich rolą w społeczeństwie. Państwo Izrael tworzyli i budowali silni mężczyźni, a kobiecie zostawiano rolę dbania o ognisko domowe, mimo obowiązkowej służby wojskowej kobiet.
Anat Gov udowodniła, że kobieta może walczyć o swoje prawa i nadal tworzyć z wielką wrażliwością. Jej sztuki wystawiane głównie w Teatrze Cameri w Tel Awiwie zawsze odnosiły sukcesy. Większość reżyserowana była przez znaną już w Polsce dramatopisarkę i reżyserkę Ednę Mazyę, z którą były w wielkiej przyjaźni.
Ważnym dramatem w jej dorobku jest utwór Najlepsze przyjaciółki - o spotkaniu po latach trzech przyjaciółek, o relacji, jaka ich łączyła, w której było miejsce na wielkie oddanie, ale i zazdrość czy negatywne emocje. Uznaniem cieszy się też jej adaptacja sztuki Arystofanesa Lizystrata oraz sztuka Pan domu, który opowiada o trudnościach z ułożeniem sobie życia wysoko postawionego dowódcy sił lotniczych na emeryturze. W Happy Ending opisała z wielką odwagą swoją walkę z chorobą nowotworową; ta ostatnia jej sztuka wystawiona została z ogromnym powodzeniem w Teatrze Cameri w 2011 jako musical. Bohaterką jest znana aktorka, która rezygnuje z chemioterapii, aby żyć pełnią życia do końca. Musical wywołał szok, ale publiczność tłumnie wciąż przychodzi do teatru, aby wzruszać się, oburzać czy śmiać przez łzy.
Dramaty Anat Gov, pełne optymizmu i wiary w drugiego człowieka, są również tłumaczone na inne języki i grane poza Izraelem.
My prezentujemy państwu sztukę Boże mój!, która odniosła równie duży sukces.